Considerations To Know About بت
Considerations To Know About بت
Blog Article
• حسن بیگ روملو، �احسن التواریخ� ( ۲ جلد ) ، به تصحیح�عبدالحسین نوایی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۹. ( مصحح در پایان جلد اول شرح مفصل و سودمندی از فهرست لغات�ترکی�و�مغولی�رایج در متون فارسی از سده هفتم به بعد را نوشته است ) • فرهنگ فارسی، محمد معین، انتشارات امیر کبیر، تهران، ۱۳۷۵
صفحههایی برای ویرایشگرانی که از سامانه خارج شدند بیشتر بدانید مشارکتها
زبان های تُخاری�شاخه ای منقرض شده از خانوادهٔ�زبان های هندواروپایی�بودند که در هزارهٔ اول پس از میلاد در شمال�حوضه تاریم�در منطقه�سین کیانگ�چین�توسط�تخارها�گویش می شدند.
تندیسی که به صورت های گوناگونی چونانسان یا موجودات افسانه ای ساخته می شود و آن را همچون خدا یا به منزلۀ مظهر یا نمادی از خدا یا قوای فراطبیعی می پرستند. این واژه در قرآن به صورت اوثان (جمع وَثَن) و اَصنام (جمع صَنَم) به کار رفته است. به اصطلاح اوثان، که به عقیدۀ اغلب مفسران بت هایی از جنس سنگ است، سه بار در قرآن اشاره شده است (حج، ۳۰؛ عنکبوت، ۱۷ و ۲۵).
[ویکی فقه] بُت ، تمثال یا پیکره ای (از ایزد، شخص و یا جانوری ) که به اعتقاد برخی از ادیان از جهاتی تقدس و جنبه الوهیت یافته است و واجد قدرتهای فوق طبیعی شناخته می شود.
• تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. سوم، انتشارات بدیهه، ۱۳۷۴
لات در میان نبطیان پترا (اردن) و نیز در میان مردم هترا (عراق) بهترین سایت شرط بندی پرستیده میشد و با الههٔ آتنا در یونان و مینرو در روم برابری میکرد.
۱ توسعه و پیشتولید ۲.۲ فیلمبرداری ۳ منابع تغییر وضعیت فهرست محتویات بت (فیلم ۱۴۰۳)
↑ «حمید نعمتالله «بت» میسازد». خبرگزاری موج. ۲۰۲۵-۰۲-۰۲. دریافتشده در ۲۰۲۵-۰۲-۰۲.
↑ «چهارمین همکاری لیلا حاتمی و حمید نعمتالله». همشهری آنلاین. ۲۰۲۴-۱۱-۱۳. دریافتشده در ۲۰۲۵-۰۳-۱۲.
رَمَضَانُ بَاتَ عَلَى الْأَبْوَابِ وَيَفْصِلُنَا عَنْهُ أَيّامٌ مَعْدُودَةٌ
بيانات [لغات أخرى] — سعة التخزين المكافئة بنظام العد الثنائي [لغات أخرى]
↑ «ادامه «بُت» حمید نعمتالله با لیلا حاتمی و محمدرضا فروتن». خبرآنلاین. ۲۰۲۴-۱۰-۱۹. دریافتشده در ۲۰۲۵-۰۲-۰۲.
↑ «یک خبر از «بُت» حمید نعمتالله با بازی لیلا حاتمی». ایسنا. ۲۰۲۵-۰۳-۰۶. دریافتشده در ۲۰۲۵-۰۳-۰۶.
مترادف بت: الهه، شمسه، صنم، طاغوت، فغ، هیکل، محبوب، معشوق
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . رقیه بهزادی، قوم های کهن در آسیای مرکزی و فلات ایران، تهران، ۱۳۷۳ ه. خ، ص. ۹